Το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα του 2010 και οι Σβίγγοι

Τα Χριστούγεννα προ των πυλών! Η παγωμένη ατμόσφαιρα σφίγγει φέτος και τις καρδιες μας με ένα τρόπο πρωτόγνωρο. Το Χριστουγεννιάτικο όμως πνεύμα είναι ικανό να διαλύσει τον πάγο και να ζεστάνει τις καρδιές μας. Αρκεί να ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας και να αφήσουμε το χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη να αγγίξει τα μάτια και την ψυχή. Ας δούμε την οικονομική κρίση σαν ευκαιρία να ξαναγίνουμε "άνθρωποι". Οι δυσκολίες δυναμώνουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Ανοίξτε τα σπίτια σας, στον φίλο, το γείτονα, τον συγγενή και γιορτάστε όπως το πνεύμα των γιορτών επιβάλλει. Δεν είναι απαραίτητο να ξεχειλίζει το πορτοφόλι από χρήματα για να γίνουμε ευτυχισμένοι. Θυμηθείτε τα πάρτυ που ζωντανεύουν στις ταινίες του καλού παλιού ελληνικού σινεμά. Σημασία έχει η ζεστασιά των ανθρώπων! Τα καλούδια που θα συντροφέψουν την παρέα μπορούν να είναι "ρεφενέ", ότι ο καθένας θέλει προσθέτει στο μπουφέ. Φέτος, αλλάξτε συνήθειες. Αντί να αγοράσετε έτοιμα τα παραδοσιακά γλυκίσματα, σηκώστε τα μανίκια ψηλά, μαζευτείτε μια παρέα και διασκεδάστε δημιουργικά.  Θυμηθείτε τις γιαγιάδες μας, που τέτοιες μέρες, γέμιζαν τις πιατέλλες με κουραμπιέδες - μελομακάρονα - δίπλες - μπισκοτάκια - καραμελωμένα αμύγδαλα και ότι άλλο φανταστεί ο νούς μας. Δεν είναι μόνο το οικονομικό θέμα, αλλά και η διαφορετική ατμόσφαιρα. Το άρωμα γιορτής που πλημμυρίζει το σπίτι, κάνει την καρδιά μας να ξεχειλίζει από πνεύμα χαράς και αισιοδοξίας.

Αύριο Τρίτη 21-12-2010 αποφάσισα να είναι μέρα αφιερωμένη στα παραδοσιακά σπιτικά γλυκίσματα. Ομολογώ ότι δεν έχω ξανατολμήσει, με εξαίρεση τους σβίγγους -οικογενειακή παράδοση της παραμονής των Χριστουγέννων-.  Για όλα τα πράγματα, όμως υπάρχει η πρώτη φορά. Συγκέντρωσα τις συνταγές της γιαγιάς (έφτιανε πάντα μελομακάρονα) και της μαμάς (που ειδικευόταν στους κουραμπιέδες), προμηθεύτηκα τα απαραίτητα και είμαι έτοιμη να μπω στην κουζίνα με γιορτινή δημιουργική διάθεση.
Σήμερα θα σας εκμυστηριευτώ την συνταγή των σβίγγων. Οι σβίγγοι μοιάζουν εμφανισιακά και μόνο στους λουκουμάδες. Η γεύση είναι "χάσιμο"...

Χρειαζόμαστε: 

200 γραμ. νερό,

100 γραμ. βούτυρο καλής ποιότητας,

αλάτι,

15 γραμ. ζάχαρη,

150 γραμ. μαλακό αλεύρι,

4 αυγά,

2 κιλά λάδι (για το τηγάνισμα)

Βάζουμε το νερό, το βούτυρο, τη ζάχαρη και το αλάτι σε μια κατσαρόλα και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά. Μόλις το μίγμα αρχίζει να βράζει ρίχνουμε σιγά-σιγά το αλεύρι ανακατεύοντας συνεχώς για τρία περίπου λεπτά έως ότου γίνει λείο.

Κατεβάζουμε την κατσαρόλα απ’ τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει τελείως. Ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά στο κρύο μίγμα ανακατεύοντας προσεκτικά έως ότου αφομοιωθούν εντελώς.  Εδώ να σας επισημάνω ότι θέλει ελαφρώς γερά μπράτσα - καλό είναι να ζητήσουμε την βοήθεια του καλού μας αν είναι κάπου κοντά. Αφήνουμε το μίγμα να ηρεμήσει για 2-3 ώρες.

Σε βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι. Όταν ζεσταθεί αρκετά, πριν όμως αρχίσει να καπνίζει, παίρνουμε με ένα κουτάλι του γλυκού λίγο – λίγο από το μίγμα (ενδιάμεσα βρέχουμε το κουτάλι με νερό) και το ψήνουμε στο ζεστό λάδι. Το μυστικό είναι ότι  μόλις τους βάλουμε στο λάδι, χαμηλώνουμε τη φωτιά. Όταν οι σβίγγοι ανέβουν στην επιφάνεια, τους γυρίζουμε και συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι να ροδίσουν. Τους σερβίρουμε περιχυμένους με σιρόπι μελιού και κανέλλα ή σκέτους με λίγη ζάχαρη άχνη. Η αναλογία των υλικών δίνει περίπου 70-80 κομμάτια.